Πέτρου - Μεσογείτης, Χρίστος Ν. (1909-1944) [Συγγραφέας]. Ημερολόγιον Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-1941

  1. Work (Individual)
  2. Βιβλιογραφικές πηγές για τα Καλύβια
  3. 1941
  4. Ελληνικά
  5. Ελλάδα -- Ιστορία -- Ελληνοϊταλικός πόλεμος, 1940-1941 -- Ημερολόγια
  6. Πέτρου - Μεσογείτης, Χρίστος Ν.
  7. Βιβλιογραφικά έργα (Μονογραφίες)
  9. 2ος Παγκόσμιος πόλεμος, 1939-1945
  10. Αλβανία | Βόρεια Ήπειρος | Macedonia

    • Το πρωί είχαμε άλλους 6 αιχμαλώτους. Δυο-τρεις από αυτούς είναι μόλις είκοσι ετών, παιδιά ακόμη και κάνουν εντύπωση στους στρατιώτες μας, οι οποίοι με καλή καρδιά τους χαιρετούν πάντα. Οι Ιταλοί απαντούν στον ίδιο
      τόνο και μένουν ευχαριστημένοι. Τους ανέκρινα ο ίδιος. Ήσαν και οι έξ του Πεζικού. Δεν μας ανεκοίνωσαν σπουδαία πράγματα. Όλοι τους καταρώνται τον Mussolini και πρό παντός οι νεαροί, οι οποίοι για πρώτη φορά ήρθαν στον πόλεμο να πολεμήσουν πρό τριών ημερών και αμέσως σήκωσαν τα χέρια ψηλά και παραδοθήκανε, μόλις τους γίνηκε η επίθεσις των δικών μας. Οι δικοί μας προχωρούν διαρκώς. Πάλι γίνεται λόγος ότι κυριευθήκανε κανόνια, πολυβόλα, όλμοι και άλλα υλικά. Η Κορυτσά κατελήφθη από τα ελληνικά στρατεύματα.
      Ο καιρός είναι συννεφιασμένος και ψυχρός. Εν τούτοις έχει μερικές ημέρες να βρέξη. Πολλά σμήνη αεροπλάνων πέρασαν στον ουρανό, αλλά είναι άγνωστον αν είναι δικά μας ή ξένα. Το πρώτο φαίνεται πιθανώτερο. Πέρασαν και δυο καταδιωκτικά σε πολύ χαμηλό ύψος, ασφαλώς ελληνικά. Όλα φαίνεται θα είχαν
      σχέση με την κατάληψι από τον στρατό μας της Κορυτσάς. Και κάτι πού μας έκανε θλιβερή εντύπωσι. Ένας τραυματίας από αεροπλάνο καταγόμενος από το χωριό πέθανε εξ αιτίας του τραύματός του στην Αγ. Κυριακή.
      Και οι γυναίκες έκλαιγαν απαρηγόρητα. Όλοι οι στρατιώτες είχαν μελαγχολήσει και έβριζαν τον Mussolini. Αυτά έχει ο πόλεμος!


      Χρίστος Ν. Πέτρου
      22 Νοεμβρίου 1941

    • Το πρώτο ημερολόγιο του Χρίστου Ν. Πέτρου-Μεσογείτη, περιέχει μία αναλυτική αφήγηση και εξιστόρηση όλων των στρατιωτικών γεγονότων όπως τα έζησε ο ίδιος, από τον Αύγουστο του 1940 που επιστρατεύτηκε, μέχρι το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του στην γενέτειρά του, τα Καλύβια Αττικής. Με απλό και όπου χρειάζεται πολιτικό και επιστημονικό λόγο, περιγράφει τα στρατιωτικά και πολεμικά γεγονότα. Παράλληλα περιγράφει την στρατιωτική ζωή και τις δυσκολίες της, αλλά ακόμη περιγράφει και αναλύει όσο μπορεί τους τόπους και τους ανθρώπους που συναντά –Έλληνες και Αλβανούς– σε όλη την διάρκεια της στρατιωτικής του πορείας. Και
      ακριβώς αυτή η πολύπλευρη περιγραφή του είναι που το κάνει μοναδικό.

      (Πρόλογος του Πέτρου I. Φιλίππου από την έκδοση του ημερολογίου από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλυβίων)