Η προσπάθεια να εξεγερθούν οι χωρικοί της Αττικής προδώθηκε από κάποιους χωρικούς που υπηρετούσαν τα συμφέροντα των Τούρκων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο οπλαρχηγός Μήτρος Λέκκας, που είχε αναλάβει να υποκινήσει την εξέγερση, να  συληφθεί από τους Τούρκους σε ενέδρα τον Απρίλιο του 1828, και να μεταφερθεί σιδηροδέσμιος στην Εύβοια στον Ομέρ Πασά, όπου και θανατώθηκε. Ο Δημήτριος Λέκκας είχε μέχρι τότε τραυματιστεί 5 φορές, είχε λάβει τον βαθμό του αντιστράτηγου όμως δεν πρόλαβε ποτέ να δει την Ελλάδα ελεύθερη.