Ο Ιωσήφ Γκερόλα (Giuseppe Gerola, 2 Απριλίου 1877 - 21 Σεπτεμβρίου 1938) ήταν Ιταλός ιστορικός, γνωστός για την ενασχόλησή του με την αποκατάσταση μνημείων, τις μελέτες του πάνω στην Ενετική Κρήτη και την έρευνά του πάνω σε πολιτικά, πολιτιστικά και καλλιτεχνικά θέματα που σχετίζονταν με το μεσαιωνικό Τρεντίνο.

Το 1899, με την προτροπή του Federico Halbherr, ανατέθηκε στον Γκερόλα από το Βενετικό Ινστιτούτο Επιστήμης, Λογοτεχνίας και Τεχνών να πραγματοποιήσει μια μελέτη στην Κρήτη με σκοπό να αναζητήσει ίχνη της ενετικής κατοχής στο νησί, η οποία διήρκεσε από το 1204 έως το 1669. Κατά την διάρκεια των δυόμισι ετών (αρχές 1900 - Ιούλιος 1902) που παρέμεινε στην Κρήτη, ο Γκερόλα συνέλεξε ένα μεγάλο όγκο υλικού, το οποίο επιμελήθηκε σε μια περίοδο σχεδόν τριάντα ετών (από το 1905 έως το 1932). Το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας δημοσιεύτηκε σε τέσσερις τόμους, οι οποίοι του εξασφάλισαν το βραβείο Μουσολίνι που του απονεμήθηκε το 1933 από την Βασιλική Ακαδημία της Ιταλίας. Αυτοί οι τόμοι αποτελούν μια ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών, που έσωσε από την λήθη εκατοντάδες μνημεία τα οποία σήμερα έχουν υποστεί σοβαρές φθορές ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.