Η Νίκαια, γνωστή ως Νέα Κοκκινιά που είναι η πρώην ονομασία της ή απλά Κοκκινιά,^[1] είναι περιοχή του Πειραιά και αποτελεί δημοτική ενότητα και έδρα του Δήμου Νίκαιας - Αγ. Ιωάννη Ρέντη της Περιφερειακής Ενότητα Πειραιώς.^[2] και είναι μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών-Πειραιώς. Βρίσκεται περίπου 4 χλμ βορειοδυτικά του Πειραιά και 8 χλμ δυτικά του κέντρου της Αθήνας και συνορεύει βόρεια και βορειοανατολικά με τον Κορυδαλλό, νοτιοανατολικά και ανατολικά με τον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, νότια με την Παλαιά Κοκκινιά, δυτικά και βορειοδυτικά με το Κερατσίνι και νοτιοδυτικά με τα Ταμπούρια. Έχει άριστη ρυμοτομία και στις κύριες οδούς συμπεριλαμβάνονται οι λεωφόροι Γρηγορίου Λαμπράκη και Πέτρου Ράλλη που συνδέονται μεταξύ τους και η λεωφόρος Θηβών.

Η Νίκαια ανήκει στις προσφυγικές εκείνες πόλεις που δημιουργήθηκαν μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και έγινε η νέα πατρίδα των ξεριζωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας. Ο προσφυγικός συνοικισμός της Νέας Κοκκινιάς, όπως αρχικά ονομαζόταν, ιδρύθηκε το 1923 και σύμφωνα με την επίσημη Ελληνική απογραφή του 1928 αριθμούσε 33.201 κατοίκους^[3], αποτελώντας τον πολυπληθέστερο συνοικισμό. Το 1934 αποσπάστηκε από το δήμο Πειραιά και έγινε ανεξάρτητος δήμος, ενώ το 1940 (ΦΕΚ 271/10.9.1940) μετονομάστηκε σε Νίκαια^[4]. Το 2011 ο δήμος Νίκαιας συνενώθηκε με τον γειτονικό δήμο Αγίου Ιωάννη Ρέντη και έκτοτε η Νίκαια αποτελεί τμήμα και έδρα του ευρύτερου Καλλικρατικού δήμου Νίκαιας - Αγίου Ιωάννη Ρέντη.