Ο Γεώργιος Π. Οικονόμος (1883-1951) ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου του 20ού αιώνα. 

Γεννήθηκε το 1883 στην Αθήνα και ήταν γιος του Παναγιώτη Οικονόμου. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών^[4] και στη συνέχεια με υποτροφία της Αρχαιολογικής Εταιρείας^[5] στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Αγγλία και στην Ιταλία. Το 1908 διορίστηκε βοηθός του Γενικού Έφορου των Αρχαιοτήτων. Διετέλεσε Γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας από το 1924 και Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος από το 1926.^[6] Ήταν επίσης Διευθυντής του Εθνικού Νομισματικού Μουσείου από το 1923 και καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας από το 1928. Την περίοδο 1930-1933 διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και μεταξύ 1933 και 1937 διευθυντής του τμήματος αρχαιολογίας του Υπουργείου Παιδείας.^[7] Διετέλεσε δύο φορές (1938-1940 και 1943-1944)^[8] κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρύτανης αυτού κατά το ακαδημαϊκό έτος 1948-1949.^[9] Ένα ακαδημαϊκό έτος νωρίτερα (1947-1948) διετέλεσε αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.^[10]

Διετέλεσε^[11] Υπουργός Παιδείας στην Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη τον Αύγουστο του 1945^[12] και την Κυβέρνηση Δαμασκηνού^[13] και Υπουργός Θρησκευμάτων και Παιδείας στην Υπηρεσιακή Κυβέρνηση Ιωάννη Θεοτόκη^[14].

Πραγματοποίησε ανασκαφές μεταξύ άλλων στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας, στον Κεραμεικό, στην Κεφαλονιά, στη Μεσσήνη, στη Θεισόα, στην Πέλλα, στις Κλαζομενές και στη Σαντορίνη.^[7]