Ο οικισμός του Θυμαριού αποτελεί μια από τις ομορφότερες περιοχές της Παλαιάς Φώκαιας αφού η μοναδική θέα στο Σαρωνικό από τις πλαγιές του, οι αρκετοί πνέυμονες πρασίνου αλλά και οι υπέροχες παραλίες, την καθιστούν ιδανικό τόπο μόνιμης αλλά και παραθεριστικής κατοικίας.

Ο οικισμός που πήρε το όνομά του απο τις γεμάτες με θυμάρι πλαγιές του, εκτείνεται απο το 54^ο   ως το 56^ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου, ενώ οι κατοικίες ξεκινούν απο την παραλία και φτάνουν μέχρι και την περιοχή της Αγίας Φωτεινής, περίπου 1,5 χιλιόμετρο ανατολικά της ακτογραμμής.

Πριν την εγκατάσταση των πρώτων παραθεριστών το Θυμάρι ήταν τόπος κυρίως κτηνοτροφικής και γεωργικής δραστηριότητας. Αρχικά οι Σαρακατσάνοι κτηνοτρόφοι οι οποίοι διατηρούσαν τα εκτροφεία τους και διέμεναν περιοδικά στην περιοχή και στη συνέχεια οι Φωκιανοί πρόσφυγες που μετά τις διανομές της αποκατάστασης εκχέρσωσαν και καλλιέργησαν αρκετά κτήματα ήταν μέχρι το 1965 η "ανθρώπινη" παρουσία στο Θυμάρι.

Η κατασκευή του παραλιακού δρόμου που συνέδεσε την πρωτεύουσα με το Σούνιο  έφερε και την Παλαιά Φώκαια με τις γύρω περιοχές πιο κοντά στην Αθήνα και τους κατοίκους της. Έτσι, από το 1965 κατασκευάστηκαν οι πρώτες παραθεριστικές κατοικίες οι οποίες με τα χρόνια πολλαπλασιάστηκαν. Κατά τη δεκαετία του 1980 ολοένα και περισσότερες οικογένειες άρχισαν να διαμένουν μόνιμα στο Θυμάρι ενώ σήμερα η περιοχή τείνει να γίνει τόπος μόνιμης κατοικίας αφου προσφέρει μια μοναδική ποιότητα ζωής.