Μετά την πτώση του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή υπήρχαν φόβοι και για κάθοδο στην Αττική. Το κλίμα που επικρατούσε στο ελληνικό στρατόπεδο ήταν εμφυλιακό. Η διοικητική επιτροπή της Ελλάδος αντελήφθη τον κίνδυνο και ανέθεσε την οργάνωση και την άμυνα της Ανατολικής Ελλάδος στον Γκούρα ο οποίος ως τότε είχε υπηρετήσει πιστά και την κυβέρνηση και τα σχέδια της, ενώ στην διάρκεια του εμφυλίου είχε αποδειχθεί άξιος και γενναίος στο πεδίο της μάχης.

Μια από τις πρώτες κινήσεις του Γ. Γκούρα, ως γενικού αρχηγού της Ανατολικής Στερεάς, ήταν να ζητήσει από τους κατοίκους της Αττικής έκτακτη εισφορά, με αιτιολογία την οικονομική ενίσχυση του στρατού και την προάσπιση των περιοχών τους. Για να τους εξαναγκάσει να ανταποκριθούν άσκησε βιαιοπραγίες και βασανιστήρια, με αποτέλεσμα να προκαλέσει μεγάλη δυσαρέσκεια ενώ αρκετοί κατέφύγαν στα νησιά.

Την ίδια στιγμή τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κιουταχή προελαύναναν προς την Αθήνα, αναγκάζοντας πολλούς οπλαρχηγούς των περιοχών που περνούσαν να "προσκυνήσουν" για διασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Με αυτό τον τρόπο, ο Κιουταχής κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα χωρίς να συναντήσει αντίσταση.

Ώστόσο η αντίδραση του Γ. Γκούρα στην επικείμενη άφιξη του Κιουταχή, ήταν να κλειστεί με τριακόσιους άνδρες στην Ακρόπολη.