Μετά την αποτυχία να νικήσει τους επαναστάτες στην Καστέλλα, ο Κιουταχής έκλεισε την πρόσβαση προς τη μοναδική πηγή νερού στην οποία είχαν πρόσβαση οι Έλληνες, στην ανατολική πλαγιά της Καστέλλας. Ως αντίδραση σε αυτήν την κίνηση, ο Γκόρντον έστειλε τον Δημήτριο Καλλέργη να οχυρώσει τη θέση «Τρεις Πύργοι». Όταν, στις 20 Φεβρουαρίου 1827 επιτέθηκε εναντίον του ο Κιουταχής, έσπευσαν σε βοήθειά του πολλοί οπλαρχηγοί, όπως οι Γεώργιος Λύκος (Χελιώτης), Σπυρίδων Δοντάς, Νίκας, καθώς και ο ταγματάρχης Χαράλαμπος Ιγγλέσης με τους τακτικούς του. Επίσης ο Γιαννίτσης βοηθούσε με το πλοίο του, βάλλοντας εναντίον των Τούρκων. Οι Έλληνες αναγκάστηκαν μετά από πολύωρο αγώνα να αποχωρήσουν συντεταγμένα στην Καστέλλα ενώ οι Τούρκοι ενίσχυσαν με κανόνια τη θέση. Κατά τον Μακρυγιάννη, 1.200 Τούρκοι στρατιώτες έπεσαν στο πεδίο της μάχης (αριθμός που κρίνεται διογκωμένος) και το ηθικό τους ήταν πια πολύ χαμηλό. Παρά την νίκη αυτή οι Έλληνες δεν πέτυχαν να ανακουφίσουν τους πολιορκημένους στην Ακρόπολη.