Αθηναίος οπλαρχηγός του 1821, γιος του πρόκριτου Γιάννη Χτενά.

Ο Παναγής Κτενάς ήταν ο πρώτος φρούραρχος της Ακροπόλεως. Ονομαζόταν και Μπαζακάτσας. Με την έκρηξη της Επανάστασης στην Αττική τον Απρίλιο του 1821, κατετάγη στα επαναστατικά σώματα μαζί με τον αδερφό του Σπύρο. Αρχικώς ανέλαβε την διοίκηση μικρού σώματος και διορίστηκε προσωρινά γενικός αρχηγός των Αθηναίων όταν ο Ομέρ Βρυώνης εγκατέλειψε την Αττική. Φάνηκε αντάξιος του αξιώματος που του εμπιστεύθηκαν, χάρη στην ορμητικότητα και στην στρατηγική δεξιότητα του. Επιτέθηκε κατά του Σερπεντζέ, τον οποίον φύλαγαν 60 γκέκηδες του Ομέρ Βρυώνη και κατόρθωσε να τον κυριεύσει έπειτα από έφοδο στις 13 Νοεμβρίου 1821. Η σημασία αυτής της καταλήψεως ήταν μεγάλη γιατί στο συγκεκριμένο οχυρό, υπήρχε το μοναδικό πηγάδι από το οποίο μπορούσαν να υδρεύονται οι Τούρκοι που βρίσκονταν στην Ακρόπολη. Όταν έστειλαν τον Ηλία Μαυρομιχάλη να αναλάβει την αρχηγία, ο Κτενάς δέχθηκε πρόθυμα να τεθεί υπό τις διαταγές του. Ο Μαυρομιχάλης, όμως σκοτώθηκε στην εκστρατεία της Καρύστου και έτσι ο Κτενάς ανέλαβε την αρχηγία για δεύτερη φορά. Με την βοήθεια του Χορμοβίτη και του Φιλέλληνα Βουτιέ, κατόρθωσε να καταλάβει και την τελευταία πύλη των Προπυλαίων και να περιορίσει τους Τούρκους μόνο στον χώρο του βράχου της Ακροπόλεως το 1822. Εκεί οι πολιορκημένοι Τούρκοι, μαστιζόμενοι από πείνα και δίψα, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν στις 9 Ιουνίου 1822. Κατά τραγική ειρωνεία, ο Παναγής Κτενάς σκοτώθηκε κατά τα επινίκια καθώς εξερράγη ένα κανόνι το οποίο προσπαθούσε να γεμίσει για να χαιρετήσει με κανονιοβολισμούς την μεγάλη νίκη.