Ο Πέτρος Φουρίκης (Σαλαμίνα 1878 - Αθήνα 1936) ήταν Έλληνας φιλόλογος, ιστορικός, λαογράφος και γλωσσολόγος.^[1]

Σπουδές και Επιστημονική δραστηριότητα

Ο Πέτρος Φουρίκης, γιος του Αναγνώστη και της Σεμιράμιδος, γεννήθηκε στη Σαλαμίνα την 20.5.1878.^[2] Παρακολούθησε το Δημοτικό και στη συνέχεια το Ελληνικό Σχολείο Σαλαμίνας (1884-1891) και το Γυμνάσιο του Πειραιά (1891-1895). Σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 1904, διορίστηκε δἀσκαλος στο τριτοβάθμιο Ελληνικό Σχολείο Σαλαμίνας. Παραιτήθηκε μετά από μεταθέσεις που του έγιναν και ασχολήθηκε συστηματικά με την ιστορία, αρχαιολογία, γλωσσολογία και λαογραφία. Γράφτηκε και παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1909 μέχρι το 1913. Το 1914 διορίστηκε έκτακτος συντάκτης του Ιστορικού Λεξικού της της Ελληνικής Γλώσσας και από το 1917 τακτικός συντάκτης αυτού. Το 1916 έγινε τακτικό μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας. Το 1921 εκλέχθηκε γραμματέας της Εν Αθήναις Επιστημονικής Εταιρείας. Τον Απρίλιο του 1921 διορίστηκε μέλος της Επιτροπείας των Τοπωνυμίων της Ελλάδας. Τον Νοέμβριο του 1925 έγινε μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Το 1928 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Μάρτιο του 1929 έθεσε υποψηφιότητα για γερουσιαστής στην Αττικοβοιωτία με το Κόμμα των Φιλελευθέρων, αλλά δεν εκλέχθηκε. Τον Δεκέμβριο του 1929 γίνεται τακτικός ταξινόμος του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου έγινε διευθυντής τον Ιανουάριο του 1932. Τον Νοέμβριο του 1932 ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Αθηνά που εξέδιδε η Εν Αθήναις Επιστημονική Εταιρεία.

Στα τέλη του 1935 ο Φουρίκης έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο από το οποίο δεν ανέκαμψε και πέθανε την 4η Απριλίου 1936.^{[Σημ. 1]}

Επώνυμο και γάμος

Σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος έγραψε,^[3] το επώνυμό του είναι αρβανίτικης προέλευσης, από την αρβανίτικη λέξη φουρίκι που σημαίνει φώλι.^[4]

Ο Πέτρος Φουρίκης ήταν παντρεμένος με την Αικατερίνη Φουρίκη, το γένος Στηθοπούλου, από τη Ζάκυνθο.

Σημειώσεις

Παραπομπές