Η τοπική παράδοση του Κορωπίου διηγείται για τη νικηφόρα μάχη που έγινε εναντίον των Τούρκων στη χαράδρα πίσω από το λόφο της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας, κατά τα πρώτα χρόνια του αγώνα της Ανεξαρτησίας. Τότε μια ομάδα από Κορωπιώτες και Λιοπεσιώτες, κυρίως γυναικόπαιδα, με επικεφαλής τον Κορωπιώτη παπα-Γκίκα, εγκατέλειψαν τα χωριά τους για να σωθούν από την εκδικητική μανία, τη λεηλασία και τη σφαγή που επί τριήμερο προκαλούσαν στα Μεσόγεια έφιππα στρατεύματα του Κιουταχή. Προορισμός της ομάδας ήταν ο όρμος της Λουμπάρδας, απ’ όπου θα επιβιβάζονταν σε καΐκια νησιωτών, που τους περίμεναν για να τους μεταφέρουν σε νησιά του Αργοσαρωνικού και στη Τροιζηνία. Από την Ιστορία έμμεσα προκύπτει η σχεδόν ακριβής ημερομηνία που συνέβη το γεγονός: 8 Ιουλίου 1826, με μικρή πιθανότητα να συνέβη μια πριν ή μια μέρα μετά. Η μάχη που δόθηκε στο φαράγγι του Θήτη υπό την ηγεσία του Κορωπιώτη παπα-Γκίκα υπήρξε νικηφόρα για τους Κορωπιώτες και τους Λιοπεσιώτες και μάλιστα, εκτός του τραυματισμού του αρχηγού, δεν αναφέρονται άλλα θύματα από τη μεριά τους.