Το κτίριο αυτό που βρίσκεται πίσω από το Βουλευτικό, χρονολογείται γύρω στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα, προς το τέλος δηλαδή της Δεύτερης Τουρκοκρατίας, και οικοδομήθηκε για να στεγάσει τουρκικό ιεροδιδασκαλείο, γνωστό στα τουρκικά ως μεντρεσές.

Πρόκειται για βαρύ και σκοτεινό πέτρινο κτίσμα, διαμορφωμένο με τοξωτές στοές και εσωτερική αυλή. Στο κτίριο εντοπίζονται τουλάχιστον δύο οικοδομικές φάσεις. Στην πρώτη φάση ανήκει το κεντρικό του τμήμα με τις τρεις στοές χτισμένες με ισόδομη τοιχοποιία, ενώ στη δεύτερη φάση ανήκουν το άνω τμήμα των πύργων και όλη σχεδόν η πίσω όψη του κτιρίου, που έχουν οικοδομηθεί με μικρές αλάξευτες πέτρες μαζί με κεραμίδια. Η αρχαιολόγος Σέμνη Καρούζου θεωρεί ότι οι επισκευές του μεντρεσέ θα πρέπει να έλαβαν χώρα παράλληλα με τις επισκευές του κτιρίου του Βουλευτικού.

Το 1926, όταν καταργήθηκαν οι φυλακές του Παλαμηδιού, οι φυλακές μεταφέρθηκαν για σύντομο χρονικό διάστημα εδώ, με αποτέλεσμα το κτίριο να μείνει γνωστό με την επωνυμία «Φυλακές του Λεονάρδου».

Σήμερα, στο κτίριο στεγάζονται τα εργαστήρια των συντηρητών και οι αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Ναυπλίου.