Αποτελεί συνέχεια παλιού Αρβανίτικου οικισμού στην Αττική με κατοίκους εγκατεστημένους εκεί για πολλούς αιώνες. Είναι από τις περιοχές, μαζί με την Κερατέα και το Κορωπί, που γνώρισαν μεγάλη οικιστική ανάπτυξη μετά τα έργα που πραγματοποιήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή το 2004. Δημιουργήθηκαν σημαντικά έργα στην περιοχή λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, με πιο αξιοσημείωτο την δημιουργία του νέου Ιπποδρόμου Αττικής και την μεταφορά σε αυτόν όλων των λειτουργιών του παλαιού ιπποδρόμου, στις Τζιτζιφιές. Η δημιουργία του Ιπποδρόμου είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και σημαντικά έργα οδοποιίας που έφεραν την αποσυμφόρηση στην περιοχή τις καλοκαιρινές περιόδους, καθώς έγινε και ο τελικός προορισμός της περίφημης Αττικής Οδού, ενώ η σύνδεση με το Αεροδρόμιο των Σπάτων είναι άμεση. Έχασε, ταυτόχρονα, τον αγροτικό του χαρακτήρα και σήμερα είναι μια σύγχρονη κωμόπολη που τείνει συνεχώς σε όλο και μεγαλύτερη αστικοποίηση, ύστερα από τα έντονα πλεονεκτήματα που απέκτησε. Η πλειοψηφία των μονίμων κατοίκων παρόλα αυτά εξακολουθεί έντονα ακόμα και σήμερα να κρατάει σταθερούς οικογενειακούς δεσμούς συνέχειας με τους παλιότερους κατοίκους, χωρίς να έχουν χάσει τους δεσμούς αλληλογνωριμίας και προσωπικών σχέσεων μεταξύ τους. Το έδαφος είναι πολύ γόνιμο (κάτι το συνηθισμένο στα Μεσόγεια) και καλλιεργούνται σε αυτό πλήθος προϊόντων, με σημαντικότερα τα αμπέλια, τις ελιές και τις φιστικιές.

Το παραθαλάσσιο επίνειο του Μαρκόπουλου, το Πόρτο-Ράφτη, τμήμα του ίδιου του Δήμου Μαρκόπουλου, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς τόπους καλοκαιρινού παραθερισμού στην Αττική και ευρύτερα. Απέχει από την πόλη του Μαρκόπουλου μόλις 10 χιλιόμετρα και συνδέονται άμεσα με δρόμο που τις καλοκαιρινούς μήνες έχει βεβαρημένη φόρτιση. Χαρακτηριστικότερα σημεία του το λιμανάκι με τις πολυτελείς ταβέρνες, και ο κεντρικός παραλιακός δρόμος πλατύς και μονοδρομημένος με μεγάλες καφετέριες που καταλήγει στην κεντρική ελεύθερη πλαζ της περιοχής. Νοτιότερα ο δρόμος οδηγεί στο Αυλάκι που ανήκει επίσης στον Δήμο Μαρκοπούλου κοντά στα σύνορα με την Κερατέα. Ο κεντρικός παραλιακός δρόμος συναντά μεγάλες δυσκολίες προσπέλασης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω του συχνού μποτιλιαρίσματος, και καταλήγει σε μεγάλη πλαζ με εκτεταμένα κέντρα αναψυχής. Σε όλο το μήκος του δρόμου στην εσωτερική πλευρά υπάρχουν μεγάλες καφετέριες και ταβέρνες.